Στο «μικροσκόπιο» του Συμβουλίου της Επικρατείας και κάτω από διαδικασίες «εξπρές» (πρότυπη δίκη) είναι δύο ακόμη διατάξεις του Ν. 3900/2010 για την επιτάχυνση της διοικητικής δίκης που αφορούν φορολογικές και τελωνειακές διαφορές. Υπενθυμίζεται ότι ο Ν. 3900/2010 καθιέρωσε το θεσμό της πρότυπης δίκης. Δηλαδή τριμελής επιτροπή του Συμβουλίου της Επικρατείας μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων, κρίνει εάν μια υπόθεση που έχει γενικότερο ενδιαφέρον και αφορά μεγάλο αριθμό πολιτών μπορεί να εισαχθεί με διαδικασίες «εξπρές» στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Σε καταφατική περίπτωση η υπόθεση εισάγεται άμεσα προς συζήτηση στην Ολομέλεια του ΣτΕ.

Μέχρι να αποφανθεί η Ολομέλεια του ΣτΕ επί του θέματος όλες οι όμοιες υποθέσεις που εκκρεμούν στα Διοικητικά Δικαστήρια της χώρας «παγώνουν» αναμένοντας την «πιλοτική» απόφαση της Ολομέλειας. Τώρα, η τριμελής αυτή επιτροπή (πρόεδρος του ΣτΕ Παν. Πικραμμένος και οι αντιπρόεδροι Γ. Σταυρόπουλος και Φ. Αρναούτογλου) εισήγαγε στην Ολομέλεια για να κριθεί η συνταγματικότητα ή μη της διάταξης εκείνης που προβλέπει ότι «προκειμένου για χρηματικού αντικειμένου φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές, ο φορολογούμενος οφείλει να καταβάλει μέχρι την ημερομηνία της αρχικής δικασίμου, με ποινή απαραδέκτου της έφεσης, ποσοστό 50% του οφειλομένου, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, κύριου φόρου, δασμού ή τέλους εν γένει. Επίσης, σύμφωνα με τη νομοθετική ρύθμιση το καταβλητέο ποσό υπολογίζεται από την αρμόδια φορολογική ή τελωνειακή αρχή, η οποία συντάσσει ατελώς, μετά από αίτηση του εκκαλούντος, ειδικό σημείωμα, με το οποίο βεβαιώνεται και η καταβολή του.

Ειδικότερα, εταιρεία γεωργικών προϊόντων υποστηρίζει ότι η διάταξη αυτή που προβλέπει την καταβολή του 50% του οφειλόμενου ποσού, προκειμένου να μπορεί να δικαστεί μία υπόθεση είναι αντισυνταγματική. Και είναι αντισυνταγματική, σύμφωνα με την εταιρεία, γιατί «παραβιάζει το άρθρο 20 παράγραφος 1 του Συντάγματος και τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς επίσης και το άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ)».

Ακόμη, υπογραμμίζει η εταιρεία ότι «η ρύθμιση του άρθρου 22 του Ν. 3900/2010 παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και εισάγει ένα υπέρμετρο περιορισμό στο ατομικό δικαίωμα πρόσβασης στη Διοικητική Δικαιοσύνη και μάλιστα στο δεύτερο βαθμό, που κατοχυρώνεται από το άρθρο 20 παράγραφο 1 του Συντάγματος και το άρθρο 6 παράγραφο 1 της ΕΣΔΑ». Η δεύτερη υπόθεση που θα απασχολήσει την Ολομέλεια του ΣτΕ αφορά την συνταγματικότητα του άρθρου 34 του Ν. 3900/2010.

Το άρθρο αυτό προβλέπει ότι για την άσκηση του ενδίκου μέσου της αίτησης αναστολής και της έκδοσης προσωρινής διαταγής από τα Διοικητικά Δικαστήρια, πρέπει ο φορολογούμενος οφειλέτης να αποδείξει ότι από τον καταλογισμό της οφειλής (ατομική ειδοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών) που έγινε από την αρμόδια ΔΟΥ, προκαλείται σε βάρος του «ανεπανόρθωτη» και όχι δυσχερώς επανορθώσιμη βλάβη.

Συγκεκριμένα, φορολογούμενος ζητάει να κριθεί αντισυνταγματικό το άρθρο 34 Ν. 3900/2010, καθώς προσκρούει στο άρθρο 20 του Συντάγματος που αφορά της δικαστική προστασία των φορολογουμένων πολιτών. Και αυτό γιατί η επίμαχη διάταξη του Ν. 3900/2010 περιορίζει την παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας των πολιτών.

Το «πράσινο φως» για να εισαχθεί η υπόθεση με διαδικασίες «εξπρές» στην Ολομέλεια του ΣτΕ άναψε η αρμόδια τριμελής επιτροπή η οποία απαρτίστηκε από τον πρόεδρο του ΣτΕ Π. Πικραμμένο και τους αντιπροέδρους Γ. Σταυρόπουλο και Δ. Πετρούλια.

Εκκρεμούν ακόμη δύο υποθέσεις στην Ολομέλεια του ΣτΕ. Υπενθυμίζεται ότι ήδη με το θεσμό της πρότυπης δίκης έχουν εισαχθεί στην Ολομέλεια του ΣτΕ δύο ακόμη υποθέσεις. Η μια αφορά τη συνταγματικότητα ή μη του Ν. 3843/2010 για τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων.

Ειδικότερα, τρεις κάτοικοι της Χαλκιδικής, η υπόθεση των οποίων εκκρεμεί στο Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης, ζήτησαν σύμφωνα με το Ν. 3900/2010 να εισαχθεί η υπόθεσή τους στην Ολομέλεια του ΣτΕ λόγω γενικότερου ενδιαφέροντος και ειδικότερα προκειμένου να κριθεί η συνταγματικότητα ή μη του άρθρου 5 του Ν. 3843/2010 που αφορά τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων με την καταβολή ειδικού προστίμου.

Οι κάτοικοι ζητούν να κριθεί αντισυνταγματική (αντίθετη στο άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος) η παράγραφος 1 του άρθρου 5 του Ν. 3843/2010 που επιτρέπει τη διατήρηση των ημιυπαίθριων χώρων.

Η δεύτερη περίπτωση αφορά το άρθρο 24 του νόμου 3900/2010 που αναφέρει ότι για όλες τις φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις (διαφορές) που είναι εκκρεμείς στη Δικαιοσύνη ή εισάγονται για πρώτη φορά στα δικαστήρια, το παράβολο της προσφυγής, της έφεσης και της αντέφεσης θα ανέρχεται σε ποσοστό 2% επί της αξίας της διαφοράς και μέχρι του ποσού των 10.000 ευρώ κατά ανώτατο όριο. Πριν τη νέα ρύθμιση (άρθρο 24 Ν. 3900/2010) το παράβολο ανερχόταν σε 4,4 ευρώ.

Στην δεύτερη αυτή περίπτωση εταιρεία που έχει προσφύγει στο ΣτΕ υποστηρίζει ότι η επίμαχη διάταξη του νόμου 3900/2010 είναι αντίθετη στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και στη διάταξη του άρθρου 20 του Συντάγματος που προβλέπει ότι πριν την επιβολή οποιουδήποτε μέτρου σε βάρος των πολιτών πρέπει να προηγηθεί ακρόαση του ενδιαφερόμενου (στην προκειμένη περίπτωση του εκπροσώπου της εταιρείας). Τέλος, υποστηρίζει ότι είναι αντίθετη στη συνταγματική αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι σο κράτος.

Πηγή: Καθημερινή